W efekcie nie ma możliwości kontroli i oczyszczenia takiego strumienia brudnej wody. Tracą mieszkańcy miast, którym wezbrana woda niszczy auta, sklepy i domy. Traci również przyroda, do której trafiają odpady i nieoczyszczone ścieki.
Wobec powyższego postanowiono użyć metod strategicznego planowania, monitorowania oraz projektowania miast w tym za pomocą innowacyjnych metod projektowania kanalizacji ściekowej i deszczowej, aby w dobie zmieniającego się klimatu, gwałtownych zjawisk pogodowych woda nie była udręką i źródłem cyklicznych problemów a sprzymierzeńcem miast i ich mieszkańców.
Koncepcję zrównoważonego rozwoju inteligentnych miast opisuje nowy trend w projektowaniu zwany Smart Blue-Green Cities. To heurystyczne podejście łączące w sobie umiejętne strategiczne planowanie, projektowanie hydrotechniczne, opomiarowanie i ewaluację procesów toczących się w miastach.
W Polsce takie koncepcje opisano z perspektywy miast położonych nad wodą, z uwzględnieniem większych różnic w sposobie realizacji koncepcji w miastach nadmorskich, w przeciwieństwie do tych położonych gdziekolwiek indziej. Okazuje się, że można wskazać na takie różnice w odniesieniu do trzech kluczowych obszarów:
· mobilności
· środowiska
· życia.
Ponadto koncepcja Smart Blue-Green Cities ma przyczynić się do zamiany zagrożeń wynikających
z podtopień w adaptację do zmian klimatu. Tworzone w miastach obszary zielone ze zbiornikami podczyszczonej wody opadowej i roztopowej mają się przyczynić do odtwarzania zasobów wód podziemnych oraz tzw. wysp ciepła (nagrzewające się chodniki, asfalty elewacje budynków) negatywnie oddziaływujących na zdrowie mieszkańców, a dodatkowo poprawią jakość powietrza i zwiększą przestrzeń dla użytkowania rekreacyjnego. Ponadto rozwiązania takie – poprawiając jakość życia w miastach i zachęcając do pozostawania w nich zmniejsza proces rozwoju terenów podmiejskich i zredukują emisję CO2, choćby pochodzącego z komunikacji prywatnej i publicznej oraz zmniejszą emisję innych zanieczyszczeń.
