W kolejnych odcinkach przeanalizujemy znaczenie wody, szanowania jej jakości oraz racjonalnego gospodarowania jej zasobami dla potrzeb turystyki oraz żeglugi śródlądowej.
Turystyka jest jedną z najbardziej dochodowych i dynamicznie rozwijających się dziedzin gospodarki. Przyczynia się do integracji społeczno-gospodarczej poszczególnych regionów oraz determinuje rozwój lokalny. Zbliżają się wakacje a wraz z nimi poszukiwanie ciekawych miejsc, w których można spędzić czas wolny. Według definicji prof. W. Gaworeckiego ze znanej książki „Turystyka cyt.: turystyka wodna zaliczana jest do turystyki kwalifikowanej, wymagającej od uczestników przygotowania fizycznego i psychicznego, specjalistycznego ekwipunku oraz umiejętności posługiwania się odpowiednim sprzętem. Często konieczne jest także posiadanie określonych uprawnień. Do podstawowych form turystyki wodnej zalicza się turystykę: motorowodną, żeglarską, kajakową i podwodną”.
Powyższe jest ujęciem ekonomicznym branży turystycznej. Z punktu widzenia użytkownika – turysty znaczenie ma atrakcyjność turystyczna danego obszaru a w przypadku turystyki wodnej najważniejsze są trzy parametry:
W tym miejscu dochodzimy do znaczenia jakości środowiska w tym jakości wody, bez której wszelkie formy rozwoju turystyki i rekreacji przestają mieć znaczenie. Bowiem nikt z nas nie wybierze plaży nad morzem, rzeki czy jeziora, które są brudne czy zaniedbane. Z drugiej strony turystyka wodna i żegluga śródlądowa siłą rzeczy są nierozerwalnie związane z zasobami wody i koniecznością jej retencjonowania.
Po wielu latach braku działań związanych z zasobami wodnymi, mamy teraz wielką szansę odpowiedniego zadbania o nie. Mamy jednego zarządzającego wszystkimi wodami w Polsce, którym jest Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie. Na straży jakości kąpielisk i bezpieczeństwa sanitarnego gastronomii turystycznej stoją: Powiatowe Stacje Sanitarno-Epidemiologiczne a nad jakością wody i bezpieczeństwem żyjących tam cennych gatunków przyrodniczych odpowiednio: Wojewódzkie Inspektoraty Ochrony Środowiska oraz Regionalni Dyrektorzy Ochrony Środowiska.
Pamiętajmy, że wszelkie, nawet najlepsze i najlepiej działające instytucje nie zastąpią zdrowego rozsądku i odpowiedzialności nas samych. Bo nie tam jest czysto, gdzie się często sprząta, lecz tam, gdzie się nie brudzi.
